ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ

Φοβάμαι μήπως χαθεί η ιδεολογία στη γη και γίνουμε ανθρωπάκια που θα θέλουμε να καλοπεράσουμε, που θα θέλουμε να κάνουμε καταναλωτική ζωή.

Κι εμείς οι Έλληνες ακόμα, να χάσουμε αυτό που λέγεται αξιοπρέπεια, αυτό που λέγεται αγωνιστικότητα. Ναι, αυτό φοβάμαι περισσότερο από όλα…”

ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ…

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Τα θερινά της νέας εποχής

Μοχίτο και χοτ ντογκ αντικαθιστούν την παραδοσιακή γρανίτα και τα ποπ κόρν στους κινηματογράφους μετατρέποντάς τους σε new age πολυχώρους διασκέδασης με ανέσεις σύγχρονου μπαρ.

Οι λάτρεις των κλασικών κινηματογράφων δεν βρίσκουν λόγο να τα επισκεφτούν. Τα «νέα» θερινά σινεμά δεν σερβίρουν πλέον βυσσινάδα σε πλαστικά ποτήρια ούτε καλύπτουν με χοντροκομμένο χαλίκι το πάτωμά τους. Οι λευκές καρέκλες κήπου δίνουν τη θέση τους σε διθέσιους αναπαυτικούς καναπέδες και σεζλόνγκ παραλίας, τα παραδοσιακά ποπ κόρν παραγκωνίζονται από τα μεξικάνικα νάτσος με τυρί, τα χοτ ντογκ και τα φρεσκοψημένα κομμάτια πίτσας ενώ τα αναψυκτικά ζουν στη σκιά των μοδάτων κοκτέιλ. Σε καιρούς οικονομικού συμμαζέματος πολλοί κάνουν λόγο για περιττές ανέσεις. Στην πραγματικότητα όμως αποδεικνύεται το αντίθετο αφού ο εκσυγχρονισμός των θερινών κινηματογράφων δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες τους να διασκεδάσουν - σε μια μόνο έξοδο - με τιμές χαμηλότερες από αυτές των πραγματικών μπαρ και εστιατορίων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της νέας τάσης είναι ο κινηματογράφος «Ανεσις» στον αριθμό 14 της Λεωφόρου Κηφισίας. Η ανακαίνιση του χώρου πριν από τρία χρόνια ήταν ολική. Το τσιμεντένιο πάτωμα καλύφθηκε από ξύλινο ντεκ, οι φωτισμοί και το ηχοσύστημα αντικαταστάθηκαν από συστήματα νέας τεχνολογίας, πανιά υψώθηκαν στα πλαϊνά των τοίχων. Το μπαρ, το δυνατό χαρτί του κινηματογράφου, φτιάχτηκε από την αρχή σε ύφος lounge, με ψηλά σκαμπό και μπάρα για όσους θέλουν να απολαύσουν το ποτό τους κατά τη διάρκεια της ταινίας. «Δεν θέλαμε να αντιγράψουμε τα μούλτιπλεξ ούτε να μοιάσουμε στους κλασικούς κινηματογράφους», εξηγεί ο Κώστας Γούναρης, υπεύθυνος του χώρου και δημιουργός των φημισμένων κοκτέιλ Μαργαρίτα, Μοχίτο και Ντάκιρι Φράουλα που προσφέρει ο κινηματογράφος στην τιμή των 7 ευρώ. «Θέλαμε πιο μοντέρνα ατμόσφαιρα, πιο νεανική, γι' αυτό και λάβαμε υπόψη μας όσους θέλουν να πιουν ένα ποτό μαζί με την ταινία». Τα κοκτέιλ όμως δεν είναι τα μόνα που ενίσχυσαν τη φήμη του «Ανεσις» μετά την ανακαίνιση. Η μεγάλη ποικιλία από μπίρες, οι καλές ετικέτες κρασιού, το χειροποίητο παγωτό, η πίτσα γνωστής αλυσίδας και τα διάσημα χοτ ντογκ του σε συνδυασμό με την άνεση των διθέσιων καναπέδων στις πίσω σειρές και των σεζλόνγκ παραλίας - ακριβώς μπροστά από το λευκό πανί - τραβούν την προσοχή και κερδίζουν τα εύσημα των θεατών. «Οι πρώτοι που έρχονται πιάνουν πάντα τους καναπέδες. Τις σεζλόνγκ τις προτιμούν κυρίως οι νεώτεροι» παρατηρεί ο Κώστας που βλέπει τους «καινούργιους» να σαστίζουν όταν αντιλαμβάνονται πως ο κινηματογράφος μοιάζει περισσότερο με μπαρ παρά με παραδοσιακό θερινό σινεμά.
Σχεδόν απέναντι από τον «Ανεσις» βρίσκεται ο κινηματογράφος «Ελληνίς», ακόμα ένα δείγμα θερινού κινηματογράφου που λειτουργεί ως πολυχώρος διασκέδασης. Ηδη από την αίθουσα αναμονής με τη σύγχρονη διακόσμηση και τα ψηλά τραπεζάκια νιώθεις πως βρίσκεσαι σε μοδάτο μπαρ. Στον κυρίως χώρο του κινηματογράφου, μόλις λίγα βήματα παραπέρα, ο καλοδιατηρημένος κήπος (για πολλούς ο καλύτερος των θερινών της Αθήνας), το μπαρ με τα «αέρινα» φωτιστικά, οι διθέσιοι καναπέδες και η απαλή lounge μουσική που ακούγεται σου φέρνουν στο μυαλό εικόνες από παραλιακό μπαρ. Η ποικιλία των fingerfood είναι μεγάλη ενώ οι τιμές τους θεωρούνται παραπάνω από προσιτές με το ποπκόρν και τα νάτσος να στοιχίζουν 2,70 και 3 ευρώ αντίστοιχα το κομμάτι η πίτσα.
Το Σινέ «Γαλάτσι» ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους θερινούς κινηματογράφους για πολλούς λόγους: για το ξύλινο μπαρ που σερβίρει όχι μόνο τους πελάτες του κινηματογράφου αλλά και όσους βρίσκονται στο Αλσος Βεΐκου, για το φτιαγμένο από μωσαϊκό δάπεδό του, για την πολύ καλή ποιότητα ήχου και εικόνας που προσφέρει και φυσικά για την ποικιλία των σνακ που βρίσκει στο μπαρ ο επισκέπτης του κινηματογράφου. Από κοκτέιλ Μαργαρίτα και Ντάκιρι Φράουλα μέχρι χοτ ντογκ προς τρία ευρώ και... φρεσκοψημένο σουβλάκι καλαμάκι σε τιμή κάτω των δύο ευρώ. Η φιλοσοφία όμως της ποικιλίας και των χαμηλών τιμών στο Σινέ «Γαλάτσι» δεν περιορίζεται μόνο στα προϊόντα του κυλικείου αφού βρίσκει εφαρμογή ακόμα και στους τύπους των εισιτηρίων. Απόδειξη; Το οικογενειακό εισιτήριο που στοιχίζει μόλις πέντε ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειας.
Ακόμα μια περίπτωση θερινού κινηματογράφου «νέας κοπής» είναι το Σινέ «Φιλοθέη». Από το 1925 που βρίσκεται στην Πλατεία Δροσοπούλου με το χαλικάκι στο πάτωμα και τις κλασικές καρέκλες σκηνοθέτη έτοιμες να φιλοξενήσουν μέχρι και 750 άτομα ανά προβολή, διατηρεί τον χαρακτήρα παραδοσιακού κινηματογράφου που παρ' όλα αυτά... καινοτομεί. Το ξύλινο κυλικείο με αέρα μπιτς μπαρ προσφέρει κοκτέιλ Μαργαρίτα και Μοχίτο προς εφτά ευρώ, αναψυκτικά από δύο ευρώ, χειροποίητο παγωτό από δυόμισι ευρώ η μπάλα, πίτσα προς τέσσερα ευρώ το κομμάτι ή δεκαοκτώ ευρώ για τους πεινασμένους που τη λαχταρούν ολόκληρη!

Δεν υπάρχουν σχόλια: