Ο Παναγιώτης Πικραμμένος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 και είναι γιoς του Όθωνα Πικραμμένου, ιδιοκτήτη της «Εταιρίας Ελληνικού και Ξένου Τύπου», με καταγωγή από την Πάτρα. Αποφοίτησε το 1963 από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και αργότερα σπούδασε Nομικά στην Νομική Σχολή Αθηνών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με αντικείμενο το Δημόσιο Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Παρισίων ΙΙ (Paris II).
Στις 5 Ιουνίου 1976 διορίστηκε εισηγητής στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Δύο χρόνια αργότερα προήχθη σε πρωτοδίκη, το 1981 σε πάρεδρο και το 1993 σε σύμβουλο. Το 2007 προήχθη σε αντιπρόεδρο υπαγόμενος στο Ε' τμήμα του ΣτΕ, ενώ το 2010 ανέλαβε την προεδρία του Aνώτατου Δικαστηρίου. Η θητεία του εκπνέει το 2014, όταν και θα ακολουθήσει η συνταξιοδότησή του.
Ο Παναγιώτης Πικραμμένος την περίοδο 1992-1993 εργάστηκε στο νομικό γραφείο του πρωθυπουργού, ενώ την περίοδο 2005-2010 διατέλεσε γενικός διευθυντής της Εθνικής Σχολής Δικαστών. Έχει πάρει μέρος σε αρκετές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, καθώς και σε πολλές σημαντικές αποφάσεις του Ε' τμήματος του ΣτΕ.
Έκρινε αντισυνταγματική την προσωποκράτηση για χρέη, ενώ ήταν εισηγητής στην υπόθεση του δασικού νόμου (2003), στην υπόθεση του Μουσείου της Ακρόπολης και στην υπόθεση του γηπέδου της ΑΕΚ, απαγορεύοντας την κατασκευή του. Ήταν εισηγητής στην προστασία της Λαυρεωτικής από οικοδομικές επεκτάσεις, ενώ, τέλος, στην υπόθεση των ταυτοτήτων είχε υποστηρίξει ότι το Σύνταγμα δεν επιβάλλει, αλλά ούτε απαγορεύει την υποχρεωτική ή προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος σε αυτές. Ακόμα, προέδρευσε στις υποθέσεις του Μνημονίου, της έκτακτης εισφοράς η οποία εισπράχθηκε μέσω της ΔΕΗ (το λεγόμενο «χαράτσι»), του «Καλλικράτη», κ.λπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου